Nog een klein stukje geschiedenis... :)
Zoals Pranay ons ontelbare keren heeft uitgelegd:
bij alles dat we meemaken in ons leven,
iedere keer dat we door een verandering heengaan,
komt het oude niet te vervallen
om plaats te maken voor het nieuwe
maar is het oude het fundament
waarop het nieuwe terecht komt.
Het nieuwe rust als het ware op het oude.
Het oude is geen foutje,
het oude wordt niet afgedankt en
als overbodig gezien door de komst van het nieuwe..
het oude is de springplank
naar het nieuwe,
het oude schept de mogelijkheid
voor het nieuwe om te ontstaan.
Het oude heeft ons gevormd en
blijft op een bepaalde manier dan ook
deel van wie we zijn
ook als het oude in de uiterlijke vorm niet langer deel uitmaakt
van ons dagelijks leven.
Het begon met yoga...
Jaren geleden toen ik net in contact gekomen was met Pranay
adviseerde hij me om te starten met yoga.
'Yoga???' dacht ik toen,
ik was nou niet bepaald heel sportief aangelegd...
Maar na mijn moeder overtuigd te hebben
dat we dit toch vooral samen zouden moeten uitproberen
-wat goed was voor mij was per slot van rekening ook goed voor haar :)-
schoven we aan tussen de brandende kaarsjes
voor onze allereerste yogales ooit.
Onwennig maar vol goede moed
begonnen we aan een vorm van sport
die ons direct wees op een behoorlijke stijfheid,
gekraak en gebrek aan uithoudingsvermogen!
En ja, Pranay, ook op een gebrek aan stilte ;).
Maar na afloop van de les waren we er
desondanks allebei van overtuigd
dat we hier vooral mee door moesten gaan.
En toen besloot Pranay
dat hij er toch niet mee door wilde gaan
en dat hij de lessen weer stop zette.
'Ehm what?!
Na mij er van overtuigd te hebben
hoe goed de yoga voor me zou zijn
en hoeveel dit mijn leven kon veranderen,
stop je na één les
die ik wonder boven wonder ben doorgekomen
en wil doorzetten?'
Iets in die geest was mijn zeer vriendelijke Zen reactie ;)
na afloop van zijn mededeling.
Hij verwees me in eerste instantie naar yogascholen
in Amsterdam waar ik hem vriendelijk voor bedankte
maar dat zag ik niet zitten.
Waar de rest van de voor mij onbekende deelnemers
zijn bericht gewoon accepteerden,
bleken mijn moeder en ik
-de enige onervaren deelneemsters!-
de enigen te zijn die Pranay lieten weten
dat we toch wel errug graag yogales wilden van hem...
En dat bleef niet zonder succes:
na een korte pauze kondigde hij aan
om met een kleine groep door te gaan
en daar waren wij deel van.
Ondertussen heel wat jaren geleden
startte ik op deze manier met één yogales per week.
Pranay gaf geregeld aan
dat je veel meer baat zou hebben bij zijn lessen
als je ook bereid zou zijn om thuis te trainen.
Geïnspireerd door zijn woorden
begon ik ook af en toe thuis te oefenen.
Ik durf het haast niet toe te geven
maar omdat ik het in eerste instantie door alle stijfheid e.d.
niet zo'n prettige aangelegenheid vond,
startte ik met trainen voor de televisie...
een 'doodzonde' als ik er nu aan terug denk, haha :).
Misschien één die me werd vergeven
omdat lang niet iedereen thuis ook iets deed...
hoewel ik me ook kan herinneren
dat Pranay op enig moment wel ging spreken
over hoe je het beste thuis kon trainen
en wat je wel en niet tijdens het trainen moest doen...
wellicht had ik hem daar toch een beetje toe 'geïnspireerd'...
Een uitleg waar ik heel dankbaar voor was (en ben) trouwens
omdat ik door naar zijn woorden te luisteren
spontaan bemerkte dat ik de tv niet langer aan wilde doen,
dat er meer structuur in mijn trainen kwam
en dat ik van 'af en toe' ineens beland was
in elke dag een uur trainen.
En zo werd ik langzaam en haast ongemerkt
losser, flexibeler, sterker en
werden mijn weerstand & uithoudingsvermogen steeds groter.
Na een paar jaar yoga
gingen we van één les in de week
naar twee.. naar drie... naar vier.. naar vijf.. naar zes
en soms wel zeven keer les per week.
En van één les per dag
naar de mogelijkheid om er twee te volgen
wat ik altijd deed.
Iedere les die ik mee kon doen,
was ik aanwezig.
En daar bleef het niet bij:
naast mijn eigen oefenen thuis,
wat ondertussen ook wat langer dan een uur geworden was,
kwam het idee steeds vaker in me op
om alles dat ik van Pranay geleerd had
te gaan delen via een eigen praktijk.
Mijn focus lag in die tijd al
op het door willen geven van de vele lessen van de Zen Tarot
maar mijn enthousiasme over de yoga
werd uiteindelijk de basis waarop ik mijn eigen bedrijf startte:
Praktijk voor Zen.
Zoals dat gebruikelijk is,
heb ik eerst aan Pranay gevraagd
of ik ver genoeg was om yogales te gaan geven.
Hij sprak de bemoedigende woorden
dat ik die vraag gerust wat eerder had mogen stellen
en dat ik daar allang klaar voor was.
En zo begon ik met het maken van mijn eigen website,
het ophangen van posters in supermarkten,
het huis aan huis bezorgen van mijn zelfgemaakte flyers...
en kreeg ik mijn allereerste reacties:
mijn eerste yogalessen waren een feit!
Ik groeide spoedig van het geven van een enkele les per week
naar het bijna dagelijks geven van yogalessen
waarbij ik er op sommige dagen meerdere achter elkaar gaf...
Daarbij opgeteld de vele yogalessen die ik onverminderd bleef volgen
plus mijn eigen trainen thuis kwam ik ineens
op een behoorlijk aantal uren yoga per dag!
Ik was in die tijd dan ook aardig afgetraind als ik zo terugkijk
en dat voor iemand die een paar jaar eerder nooit had gedacht
ooit ook maar een enkele yogales door te komen... :).
Na heel wat yogalessen gegeven te hebben,
bleek ik een paar moedervlekken te hebben
die weggehaald moesten worden.
Preventief en dus niets ernstigs
maar het bleek een ommekeer in mijn leven.
Ik liep al een tijdje met een onverzadigd gevoel van binnen
en kon dat niet goed plaatsen.
Na het weg laten halen van de moedervlekken
bleken deze op plekken te zitten
waardoor ik 6 weken lang geen yoga meer mocht doen...
dat is een lange tijd voor iemand die gewend is
om iedere dag actief bezig te zijn!
Het deed me beseffen hoe kwetsbaar het geven van yoga was
en het maakte dat ik dieper stil begon te staan
bij het onverzadigde gevoel dat steeds op de achtergrond had gezeten.
Door het niet mogen trainen,
had ik ineens veel tijd over waarin ik spontaan
mijn andere grote vreugde sterker oppakte:
het luisteren naar de leer van Osho!
Deze periode leidde er uiteindelijk toe
dat ik enkele maanden later
besloot om te stoppen met het geven van yoga
en enkel nog zelf thuis yoga bleef trainen.
In de tijd dat ik er voor koos om vol te gaan
voor het verdiepen van de leer van Osho
-wat ik in eerder blogs beschreven heb-
ben ik lange tijd zelfs helemaal gestopt met het doen van yoga
om mijn volledige aandacht en energie te kunnen besteden
aan het zo zuiver mogelijk kunnen opnemen
van de Zen leer.
Een fysiek zwaardere tijd waarin ik een tijdje
iedere verkoudheid heb gehad die voorbij kwam
en die ik volgens mij vooral goed ben doorgekomen
met dank aan de nimmer aflatende hulp & begeleiding van Pranay!
Bedankt, Pranay... :) ♥
Nu in deze fase waarin ik me nog steeds intensief verdiep
in de Zen leer van voornamelijk Osho & Pranay
doe ik iedere ochtend kort weer wat simpele yoga oefeningen
om mijn lichaam bij te houden.
Alle kennis en ervaring die ik heb opgedaan
in de jaren dat ik me intensief in de yoga verdiept heb,
komen daarbij van pas en zorgen er voor dat ik,
zonder me nu nog te hoeven verdiepen in de yoga,
mijn lichaam een beetje los kan gooien,
iets wat mijn weerstand en weerbaarheid ten goede komt!
Dat ik op deze manier mijn lichaam bij kan houden,
dat ik vanuit een losse lotushouding naar Osho kan luisteren,
geeft een andere basis dan als ik al die jaren geen yoga had gedaan
of als ik de yoga minder intensief gedaan of verdiept had.
Ondanks het feit dat de yoga nu geen grote rol meer speelt in mijn leven
is de invloed van deze periode nog steeds van onschatbare waarde.
Het feit dat yoga ooit een van de hoofdrollen
in mijn dagelijks leven had,
heeft er voor gezorgd dat ik
veel kennis & ervaring omtrent yoga heb opgedaan
waar ik nu nog elke dag van kan genieten.
Mijn lichaam is gewend aan de houdingen
en kan nog steeds vrij gemakkelijk mee
in de eenvoudige yogahoudingen waarmee ik nu losgooi.
Daardoor kan ik, gecombineerd met de kennis die ik nog heb,
ook nog steeds bepaalde punten die vastzitten aanpakken
zonder dat ik daar veel extra tijd aan kwijt ben.
Als Pranay me een bepaalde houding als advies geeft,
kan ik deze met wat kleine aanwijzingen van zijn zijde
vrijwel direct gaan beoefenen.
Zonder al te veel tijd en energie kan ik nu dus
nog steeds mijn lichaam een beetje losser maken.
Zonder enige druk
want de yoga heeft geen hoofdrol meer.
Maar gewoon omdat het kan
en prettig is om te doen.
Ik pluk nog elke dag
de vruchten
van zoveel jaren intensief trainen.
Geen enkele training is dan ook voor niets geweest.
Geen enkele yogasessie thuis
-zelfs die voor de televisie ;)-
is zonder waarde gebleken.
Geen enkele les die ik gegeven heb,
is zonder uitwerking gebleven.
Ik ben nu -vele jaren later- dan ook nog steeds dankbaar
voor de grote rol die yoga in mijn leven heeft gespeeld
& op kleine wijze nog steeds speelt
en voor het feit dat Pranay me de yoga niet alleen geïntroduceerd
maar ook geleerd heeft! ;) ♥
De yoga behoort op een bepaalde manier dus bij mijn verleden
-bij het oude-
maar is tegelijkertijd in het heden
nog steeds deel van het fundament waarop 'het nieuwe',
waarop mijn verdiepen van de Zen leer,
verder borduurt...
♥