Zoals iedereen weet die weleens een studie,
cursus of opleiding heeft gevolgd:
studeren kost tijd en energie.
En zoals iedereen weet die zich naast een gewone studie
ook weleens verdiept heeft in materiaal van gerealiseerde Meesters:
dit verdiepen kost nog veel meer energie!
Jaren geleden al noemde Pranay
het verdiepen van de leer van bijvoorbeeld Osho
het toppunt van alle studies die bestaan.
Hij noemde het afstuderen aan een universiteit een eitje
vergeleken bij het je eigen maken van de Zen leer.
Mijn stap om me zo intensief te gaan verdiepen,
vergeleek hij dan ook met studeren aan
de universiteit der universiteiten.
Ik heb hem dit wel horen zeggen
maar heb er als ik eerlijk ben nooit diep genoeg bij stil gestaan.
Ik zat (en zit) vol met energie om me in Osho te verdiepen
en er was niets of niemand die me tegen kon houden,
ook de moeilijkheid van hetgeen ik aan begon niet.
Sterker nog deze moeilijkheid drong niet eens tot me door...
Allereerst ben ik dan ook dankbaar
voor mijn intrinsieke motivatie, mijn oneindige enthousiasme
en mijn onverstoorbare doorzettingsvermogen
van de afgelopen jaren
dat ik 100% zeker niet aan mezelf
maar aan het bestaan te danken heb
waardoor ik altijd hoe groot de hobbel
die ik onderweg tegenkwam ook was
gewoon ben doorgegaan.
In dezelfde lijn ben ik minstens
zo dankbaar voor de onophoudelijke support van Pranay
die me altijd onvermoeibaar bij al deze hobbels begeleid heeft
en die me altijd heeft gestimuleerd & geïnspireerd
om door te gaan.
En niet in de laatste plaats ben ik dankbaar
voor de onzichtbare aanwezigheid van Osho
die me altijd op mijn moeilijke momenten,
bij iedere hobbel weer, tot steun was (en is!)
en me steeds weer deed beseffen
hoe gelukkig ik word van zijn leer, van zijn energie,
van het gewoon met hem zijn
waardoor ik iedere keer op miraculeuze wijze
toch de moed vond om de
-naar mijn mening onmogelijk te nemen-
hobbel toch te passeren.
Omdat het feit dat ik aan iets heel moeilijks was begonnen
niet echt binnen kwam, heb ik me jaren vrij idioot gevoeld.
Bijvoorbeeld als ik weer eens iets tegen kwam
dat ik rationeel wel bevatte
maar in wezenlijkheid totaal niet begreep.
Want hoe kon ik het nu met mijn denken begrijpen
maar het toch niet weten uit te voeren?
Een interessante vraag die ik vermoedelijk
in een latere blog zal toelichten!
Of bijvoorbeeld de momenten dat ik iets deelde
en daar vrij hard op werd aangesproken door Pranay.
Hard in mijn ogen dan wel te verstaan
waardoor ik steevast in de verdediging schoot
en hij steeds maar weer verzuchtend zei
dat ik ook nooit naar hem luisterde...
En: kwam ik nu bij hem om te leren of gepamperd te worden?
Nou ik kwam natuurlijk voor het eerste
maar dacht op dat soort momenten eerlijk gezegd
liever aan het laatste ;).
Nu heeft Pranay me gelukkig ook ontelbare keren gezegd
dat het normaal is dat je niet door hebt waar je aan begint
en dat de realiteit daarvan maar langzaam doordringt.
Eigenlijk ben ik dan ook blij dat ik me nu steeds dieper
begin te realiseren dat ik al die tijd wel idioot bezig was
maar niet door de dingen die ik onderweg tegenkwam
maar eerder door mijn verontwaardigde houding over deze zaken!
Als je aan een studie begint die ook wel
de studie der studies genoemd wordt
aan de universiteit der universiteiten
dan is het wellicht ook niet geheel en al verrassend
dat je binnen deze studie heel veel te leren hebt
en heel veel tegen gaat komen waar je moeite mee hebt.
Dat besef wil ik nu dan ook graag delen
omdat er wellicht ook mensen zullen zijn
die mijn blogs (gaan) lezen en die daardoor zelf ook geïnspireerd raken
om zich te gaan verdiepen in een leer.
Geloof me, als je aan deze studie, aan deze reis begint,
dan ga je hobbels onderweg tegen komen
waarvan je het bestaan wel wist maar niet wilde weten,
hobbels waar je het bestaan niet eens van kon vermoeden
en die je het liefst blijft ontkennen,
hobbels die totaal onmogelijk te passeren lijken
en waar je door ontmoediging direct bij weg wilt gaan
maar die je desondanks toch gewoon zult moeten nemen.
Maar wanhoop niet:
er zijn velen voor ons die dezelfde hobbels hebben ontdekt
en deze ook hebben weten te passeren
dus het goede nieuws is: het kan!
En het andere minstens zo belangrijke nieuws:
-mits je voorbereid op weg gaat-
je staat er niet alleen voor!
Je kunt hulp ontvangen van een Meester
van diegene in wiens leer je je verdiept
van een voorganger
iemand die verder op het pad is als jij
en ook van mede beoefenaars
mensen die ook bezig zijn met een studie der studies.
En die hulp is als je het mij vraagt
van onschatbare én onmisbare waarde
en iets om oneindig dankbaar voor te zijn.
♥