Eerder deze week was ik bij iemand thuis
die veel last had van spanning en die me vroeg
of ik een ontspanningsmeditatie met haar wilde doen.
We gingen allebei zitten in een luie stoel,
armen op de leuningen, ogen dicht
en ik liet de woorden zoals ik dat wel vaker doe
gewoon spontaan opkomen.
Vanaf de aandacht bij de voeten
tot aan uiteindelijk de aandacht bij het hoofd
liepen we het lichaam langs
en beelden we ons in hoe de spanning
uit elk deel van ons lichaam
oploste in het niets, verdween..
De bewustwording van hoe
onze voeten gesteund werden door de grond
en ons lichaam door de luie stoel
maakte dat ik ineens nog veel dieper kon ervaren
dat ik gedragen werd..
door de grond..
door de luie stoel..
en daarmee door de aarde,
door het bestaan..
Mijn basis kaart vanuit de Zen Tarot is
'Going with the Flow'
-mee stromen-
gedragen door de stroom van het leven
en dat gevoel, die sensatie
kon ik even intenser ervaren.
Door los te laten,
door te ontspannen
en te steunen
-en daarmee dus te vertrouwen-
op de grond & op de stoel
kwam er spontaan
een licht gevoel vrij.
In een flits schoot er door me heen
dat dit niet anders hoeft te zijn
in mijn dagelijks leven:
door los te laten,
door te ontspannen
en te steunen
-en daarmee dus te vertrouwen-
op de aarde, op het bestaan
kan ik spontaan
vanuit een lichtheid leven
en vreugdevol mee stromen
met alles dat het leven me brengt:
zowel de goede als de minder goede momenten
omdat uiteindelijk allebei deze momenten
voortkomen uit het leven zelf
en daarmee dus allebei een onontkoombaar deel vormen
van ons zijn hier op aarde.
En ik kan me tijdens alle momenten,
de goede en de minder goede,
gedragen voelen
zolang ik er voor kies
om los te laten
te ontspannen
en te blijven steunen
-te blijven vertrouwen-
op het bestaan.
Terwijl ik daar zat in de luie stoel
bemerkte ik ook ineens
dat ik me verbonden voelde..
door de verbintenis van
mijn voeten met de grond..
mijn lichaam met de stoel..
werd ik me plots bewust hoe ik
verbonden ben met de aarde,
met het hele bestaan..
Ik kon even ervaren
dat het hele bestaan mijn vriend is,
dat het leven me altijd gunstig gezind is
niet omdat het geen minder goede momenten kent
maar omdat het altijd bereid is om me te steunen,
het altijd bereid is om me te dragen.
En het is die sensatie van gedragen zijn
die me licht maakte, vreugdevol, warm.
Even kon ik begrijpen
hoe dit gevoel van gedragen zijn,
van mee stromen,
me onder alle omstandigheden
gelukzalig kan laten zijn..
en dat geluk, dat innerlijk geluk,
dus inderdaad uiteindelijk
een keuze is.