Als ik richting de Hema loop, zie ik vanuit de verte de brug openstaan met een waarschuwingsauto ervoor. De brug kan tijdelijk niet meer dicht... Ik overweeg om te keren en op een later moment te gaan. Maar mijn voeten lopen verder, het zonnetje schijnt tussen alle buien door en ik besluit om te lopen. Een eindje verder kan ik ook over het water heen... De uiterlijke omweg doet plots de volgende mijmering verschijnen over de "omwegen" op mijn weg...
Soms komen we met een omweg op onze bestemming aan...
Maar was die omweg nu overbodig?
Was die omweg nu een foutje?
Was die omweg wel een omweg?
Of is het gewoon een weg die ons om kan doen keren
en die dus niet vraagt dat we in het uiterlijk teruggaan
maar die ons juist uitnodigt om door te lopen
zodat we door dat stukje weg zo kunnen veranderen
dat we juist wel onze bestemming kunnen bereiken?
Dat hangt van de reiziger zelf af... :)
♥
Wat in eerste instantie een omweg kan lijken,
kan een deel van de weg blijken
dat onze reis enorm kan verrijken
en ons anders naar ons doel kan laten kijken.
♥
Door een omweg als deel van de weg te accepteren,
kunnen we er niet langer als omweg naar refereren.
Zo kunnen we gewoon vrolijk op weg zijn
en dat is wel zo fijn!
Zolang we ons doel voor ogen houden,
kunnen we gewoon op de weg die we volgen vertrouwen.