Zodra we onze ervaringen vol beleven,
zijn ze als beelden die verschijnen
op een blanco pagina
die direct weer verdwijnen
om ruimte aan nieuwe ervaringen te geven.
Niet dat we daarvoor de lijnen
met een gum van de pagina
moeten laten verdwijnen.
Door onze ervaringen vol te beleven,
ze ontvankelijk op te nemen, te absorberen
kan het effect, de werking die ze geven
in ons innerlijk resoneren...
Door de uiterlijke beelden steeds weer te laten gaan
en hun innerlijke resonanties gewoon te laten bestaan,
kan de pagina eenvoudig blanco blijven
terwijl we in een steeds kleurrijker innerlijk verblijven...
Alle beelden zakken als effecten door de pagina heen
en laten ons innerlijk kleurrijk oplichten...
Alles dat we hebben beleefd, iedereen die we hebben ontmoet
blijft op die manier ons innerlijk verlichten.
Zo hoeven we nooit iets of iemand te laten gaan,
alles blijft in ons innerlijk gewoon bestaan.
Ook als de beelden van de pagina verdwijnen,
blijft hun invloed in ons innerlijk verder schijnen...
Zodra niet iets of niet iemand ooit voor ons verloren gaat,
raken we vrij om van moment tot moment te leven,
vrij om te zien wat spontaan ontstaat,
vrij om dát spontaan expressie te geven...