Hij zit in zijn relax stoel voor het raam naar buiten te kijken als ik binnen kom...
Ik: En valt er iets leuks te zien?
Hij draait zich om en zegt: Nee, niets.
Ik: Jammer, je keek alsof er een heel spektakel plaatsvond.
Pieter: Nee, ik ben aan het denken.
Ik: Ah ok! En bevalt dat?
Pieter: Nou, het is wel fijn. :)
Ik: Mooi! Waar denk je aan?
Pieter: :) ... ! ... :(... eigenlijk ben ik nogal in de war...
Ons denken kan een heel spektakel laten manifesteren.
De wolken van het denken kunnen ons oneindig 'amuseren'.
Zo kunnen we ongemerkt in een verwarde staat van zijn gaan verkeren.
Want wat is nu droom, wat is werkelijkheid?
Door al dat spektakel verliezen we de realiteit!
Even later...
Pieter: Ik ben altijd al van het piekeren geweest.
Ik: Piekeren?
Pieter: Ja, ik ben een piekeraar.
Ik: Oh... Ik dacht dat je Pieter heette en niet Pieker... :)
Pieter: ... ! ... :) ...
Ik: Ja, kun je niet beter gaan Pieteren i.pv. piekeren? :)
Pieter: ... :) ... ja misschien wel... :) ...
Piekeren betekent allemaal donkere wolken creëren
die de blauwe hemel laten verdwijnen
en verhinderen dat we de zon nog zien schijnen.
Zo kunnen we door een pieker spektakel te maken
vanzelf in een sip, onzeker van zijn geraken.
Het kan eerst wat vreemd overkomen
om al dat spektakel te laten gaan
en gewoon mee te leren stromen
met de stroom van het bestaan.
Want wie wil er nu zonder al dat spektakel leven?
Maar... weten we wel zeker dat we niet gewoon
dat onrustig zijn op willen geven?
In plaats van piekeren kunnen we beter gaan Pieteren.
Pieteren betekent in een gewoon zijn verkeren.
Pieter-en verwijst naar ons eigen individueel zijn eren.
Gewoon hier, nu in de realiteit.
In plaats van in de wolken te verblijven,
kunnen we deze gewoon voorbij laten drijven.
Zo keren we spontaan terug in de werkelijkheid.
Door in het huidig moment te durven verkeren
en dit gewoon zoals het is te durven accepteren,
kunnen we de blauwe hemel ook door de wolken heen zien verschijnen
en krijgt de zon de ruimte om door de wolken heen te gaan schijnen.
Zo verkrijgen we spontaan steeds meer helderheid
en komt er spontaan een einde aan onze verwardheid.
:)
Als we uitgelachen zijn...
Ik: Het maakt mij niet uit, wat heb je liever, dat ik je Pieter of Pieker noem? :)
Pieter (vol overtuiging): Pieker! :)
Zoals Pranay zou zeggen: you can't win them all...
Maar gezien zijn verwardheid van vandaag vermoed ik dat hij eigenlijk Pieter wilde zeggen... :)
We kunnen Pieteren eventueel ook personaliseren
door in plaats van Pieter onze eigen naam te hanteren.
Ik houd het bij Pieteren om Pieter te eren.