De eerste zonnestralen die de natuur verlichten
die ruimte voor nieuw leven stichten.
Langzaam wordt alles verwarmd
tot de hele natuur wordt omarmd.
In de liefdevolle stilte van de Meester verkeren.
Woorden tot in de diepte geabsorbeerd.
Energie die spontaan naar boven gaat keren.
Een nieuw inzicht dat zich langzaam manifesteert.
Vol liefde en vertrouwen op de bron blijven richten.
Zonnestralen die van binnen alles belichten.
Ontspannen dit proces laten passeren.
Vanzelf meer en meer ruimte creëren.
Liefdevolle energie die blijft expanderen.
Het hart dat gaat responderen.
De IK die begint te communiceren
zonder te stoppen met contempleren.
Nederig en dankbaar voor de warme aanraking van het bestaan,
de liefdevolle energie vrij laten stromen.
Volgen waar die heen wil gaan,
nieuwsgierig toezien wat er uit gaat komen.
Vrij, speels, onschuldig delen,
een bijdrage leveren aan de natuur.
Door alleen zijn, in contact met velen,
onaantastbaar, open, puur.
De laatste stralen energie die expanderen
en een laatste moment van delen creëren.
Op het hoogtepunt niet iets dat naar buiten keert,
alleen de schittering die helder verkeert.