Door een tunnel met licht
vol van vreugde
ging ze vederlicht
naar een plek die deugde.
Ze is één met het bestaan.
Ze is niet teruggegaan,
noch is ze ooit gekomen.
Voorbij de kortstondige dromen
waarin ze liep op haar pad,
was ze altijd al... dat.
In dat zijn we verbonden,
zijn we bevrijd van alle wonden,
zijn we uniek en allemaal gelijk
met een grenzeloos bereik.
Eén met het bestaan
voorbij komen, voorbij gaan.
Geschreven door Salila