Het Goddelijke realiseren kan
overal, in elke vorm,
maar dat houdt niet in dat je
overal, in elke vorm
ook gelukkig bent, in je element bent.
Je hoeft je nooit druk te maken:
het Goddelijke is beschikbaar,
hier, nu
en iedereen kan,
ongeacht uiterlijke omstandigheden,
daar altijd in leven,
daar altijd van genieten
omdat het
overal, in elke vorm
beschikbaar
is.
Daarnaast kun je,
zonder die basis kwijt te raken,
steeds intenser van het Goddelijke genieten
door -met behulp van juist inzicht-
steeds helderder te gaan zien
wie je gewoon van nature bent
en daar ook in de vorm naar te gaan leven.
Hoewel het Goddelijke
overal en in elke vorm
beschikbaar is,
hebben we ook allemaal
een eigen specifieke vorm
waarin we in ons element zijn,
waarin we ons thuis voelen
en zolang we niet in die vorm leven,
kunnen we wel van het Goddelijke genieten
maar niet optimaal gelukkig zijn.
Het inzicht dat het Goddelijke
overal en in elke vorm
beschikbaar is,
kan ons de vrijheid geven
om zonder enige vorm van inperking
te kunnen kijken naar
wie we zijn en hoe we willen leven.
Dat het Goddelijke in iedere vorm beschikbaar is,
maakt dat iedere vorm Goddelijk is.
Er is dus geen vorm die beter is
dan een andere vorm.
Er is wel een vorm
die beter is voor de één
en een andere vorm
die beter is voor een ander.
Zo heeft iedereen
een vorm
die beter past.
Het (her)ontdekken van deze vorm
kan er dus voor zorgen
dat we steeds optimaler
gelukkig zijn.
Maar let wel op:
zodra het enthousiasme over het willen ontdekken
van onze eigen vorm
ten koste gaat van de basis van
het genieten van het Goddelijke,
ten koste gaat van de basis van
het hier, nu zijn,
zijn we ongemerkt niet langer bezig met
het (her)ontdekken
van onze eigen natuurlijke,
onze eigen Goddelijke vorm
maar proberen we deze vorm ongemerkt
los van het Goddelijke
zelf in te vullen.
Zodra we onze vorm
los van het Goddelijke zelf invullen,
kunnen we -logischerwijs- nooit bij die vorm uitkomen
waar we van nature in ons element zijn
en kan deze vorm ons dus ook nooit
werkelijk gelukkig laten zijn.
Zodra we ons rechtstreeks richten op onze vorm
verliezen we bovendien niet alleen onze kans
op het (her)ontdekken van onze eigen natuurlijke vorm
maar raken we ook onze basis in het Goddelijke kwijt
waardoor we ook niet langer van
het Goddelijke kunnen genieten
en we vanzelf steeds minder gelukkig zijn.
Het is dan ook van essentieel belang
om niet te vergeten
waar we met ons hart zijn:
bij de hier & nu,
bij het Goddelijke,
en dat we het willen ontdekken
van onze eigen vorm
niet té serieus gaan nemen
maar eerder blijven zien
als een speelse aangelegenheid,
als een manier om steeds intenser
van het Goddelijke te kunnen gaan genieten.
Een andere valkuil die op de loer kan liggen,
is dat we onze eigen individuele vorm
niet serieus genoeg meer nemen.
Het Goddelijke is per slot van rekening
overal, in elke vorm, beschikbaar,
waarom zouden we dan nog moeilijk doen
over de vorm waarin we leven?
Omdat we pas werkelijk optimaal
gelukkig kunnen zijn
als we ook daadwerkelijk vanuit
onze eigen individuele vorm leven
en we onszelf in wezen dus tekort doen
als we genoegen nemen met de vorm
waarin we ons per toeval bevinden
omdat deze zelden tot nooit
ook direct al gelijk zal zijn aan
onze eigen natuurlijke vorm.
Dus let ook op:
Zodra we geen aandacht meer besteden aan
onze eigen vorm
en ons alleen nog richten op de basis van
hier, nu zijn
doen we onszelf ongemerkt ook tekort.
Een basis hebben in het Goddelijke,
van het Goddelijke kunnen genieten
in het hier & nu,
is van essentieel belang,
ontzettend mooi en heel vervullend
maar het is nog niet voldoende
om ook optimaal
gelukkig te zijn.
Om dat te kunnen bereiken,
zullen we ons ook bewust moeten worden
van diegene die we al die tijd van nature
gewoon al zijn
en zullen we daar ook in de vorm
expressie aan moeten geven.
Het ontdekken van onze eigen vorm is dus
minstens zo van belang als we optimaal
gelukkig willen zijn.
♥