We zijn mensen van de dag en leven in een mysterie.
Zo zijn we, en zo zijn we niet. En wat weten we nou?
Soms voelen we ons sterk, soms zwak.
Soms doen we iets heel goeds, soms iets doms.
We proberen sterk te zijn maar dat maakt ons zwak.
Zwak te durven zijn, maakt ons sterk.
Niet dat je door zwak te zijn, sterk bent.
Achter de uiterlijke vorm van zwak zijn,
zit iets verborgen.
Dat iets in je zwak zijn ontdekken, maakt je sterk,
ook als je zwak bent.
Sterk zijn als je sterk bent, doet iedereen.
Sterk zijn als je zwak bent, doet niet iedereen.
Maar let wel op!
Sterk zijn als je zwak bent, is mooi.
Maar als je sterk bent, ben je zwak.
Je moet wel zwak kunnen zijn om sterk te zijn.
Maar als je zwak bent, ben je niet sterk.
En zonder zwak zijn, kun je niet sterk zijn.
Beseffen dat je niet sterk kunt zijn zonder zwak te zijn
maar dat als je zwak bent je niet sterk kunt zijn…
terwijl je die zwakte nodig hebt om sterk te zijn,
dan blijft er mijns inziens maar 1 ding over:
gewoon zijn.