Geïnspireerd door:
Pranay Zen
Lao Tse: Tao Te Ching (57)
Een gewoon zijn hanteren
betekent alles de vrije loop laten
en onze impulsen eren:
als we bijvoorbeeld een lekkere taart zien staan,
kunnen we deze gewoon proberen.
Naarmate er een steeds grotere rijpheid in ons gaat ontstaan,
gaan we de taart vanzelf minder begeren.
Dit gebeurt spontaan.
Waarom zouden we iedere taart willen proberen?
Dit kunnen we bij hoge uitzondering een keertje eren.
Het duurt iets langer om voorbij de taart te gaan
maar als dit gebeurt, gewoon spontaan,
dan is er tegelijkertijd een enorme vrijheid in ons ontstaan.
Door waar we zin in hebben te eren,
wat heilzaam voor ons is te bestuderen,
steeds sterker in de Ene te verkeren,
de ware vreugde te gaan realiseren,
gaan we spontaan steeds sterker deze ware vreugde ambiëren
en gebeurt het spontaan dat we de taart steeds vaker laten staan
en voor een grotere vervulling gaan.
Zo laten we spontaan
het ander voor de Ene gaan.
Voor de vreugdevolle weg kiezen,
betekent steeds grotere vormen van vreugde verkiezen.