Geïnspireerd door:
Pranay Zen
Lao Tse: Tao Te Ching (51)
We ontvangen onze gaven & talenten van het bestaan,
daar komt dan ook ‘onze’ kracht vandaan.
De Tao, de Ene, heeft ze ons gegeven,
met dank aan de Tao, de Ene, kunnen we ze beleven.
Onze gaven & talenten maken dan ook niet ons groot.
Mensen, vormen, aanbidden is dan ook idioot.*
Het is de Tao, de Ene, die ze hun grootheid geeft.
Het is de Tao, de Ene, waardoor een mens innerlijke kracht heeft.
Alleen de Tao, de Ene, is dan ook de moeite van het vereren.
Zodra onze gaven & talenten manifesteren,
is het dan ook de Tao, de Ene, die we daar dankbaar voor kunnen eren.
*Een kleine kanttekening..
Een Meester aanbidden is een poort
waardoor een devotee het Goddelijk aanboort.
Door de vorm van de Meester te hanteren,
gaat een devotee spontaan in het vormloze,
de sfeer, de energie van de Meester, verkeren.
Zo kan een devotee spontaan voorbij de vorm groeien
en steeds sterkere in het wezenlijke, het vormloze, opbloeien.