De afgelopen jaren heb ik heel veel Osho opgenomen, gewoon door Osho zelf te kijken, te luisteren en te lezen maar ook door de vele momenten dat Pranay tijdens zijn Pranay Zen expressie gaf aan de hand van de leer van Osho, en, heb ik heel veel Pranay in me opgenomen door deel te nemen aan zijn Pranay Zen. In het kader van éénpuntig gericht zijn, is het van essentieel belang dat we ons richten op -hoe kan het ook anders- één. Toch beschrijf ik hiervoor dat ik én de droom van Osho wil voortzetten én de missie van Pranay wil steunen. Hoe zit dat dan? Nou, dát kan door voorbij de vorm te gaan én mijn eigen vorm te gebruiken.
Een korte uitleg: de Meester van Pranay is Lao Tse en zijn basisboek is de Tao Te Ching. Osho vertelt in 'The absolute Tao' dat hij een incarnatie is van Lao Tse. Er is dus geen enkel verschil tussen Osho en Lao Tse; zij zijn, voorbij de vorm, exact hetzelfde. De basis die ik opneem door me te verdiepen in Osho is dus exact gelijk aan de basis van Lao Tse die Pranay gebruikt. Pranay gebruikt dan ook vrijelijk de boeken van Osho als aanvulling naast de Tao Te Ching. Pranay heeft ook gezegd dat hij in exact dezelfde lijn werkt als Osho. Ook daar zit geen enkel verschil. Hij zit op exact dezelfde tak binnen de Tao. Alleen zijn vorm, de uiterlijke jas, is anders. Mijn opnemen van Osho en mijn opnemen van Pranay is dus het opnemen van dezelfde basis door een uiterlijk verschillende vorm. De basis die daardoor in mij tot ontwikkeling is gekomen, is dan ook exact gelijk aan die van Osho en die van Pranay. Zo werk ik op mijn beurt dus ook in precies dezelfde lijn als Pranay en als Osho.
Op het fundament van deze basis geven Lao Tse, Osho en Pranay, alle drie, hun eigen individuele expressie. Zo heeft Lao Tse heel weinig gesproken en korte teksten als nalatenschap. Osho daarentegen heeft ontzettend veel gesproken en laat een groot aantal boeken na. Pranay heeft tot nu toe boeken met korte teksten geschreven maar spreekt tijdens zijn Pranay Zen veel. Ik geef, op mijn beurt, expressie door het schrijven van zowel korte als lange(re) teksten en door het maken van tekeningen. Een leuk detail om te vermelden, voor wie het nog niet weet, Osho heeft ook getekend en geschilderd. Sommige van deze tekeningen en schilderijen zijn als afbeelding in zijn boeken of online te vinden.
Vanuit dezelfde grond, vanuit dezelfde aarde groeien planten, bomen die vervolgens allerlei takken krijgen die op hun beurt weer bloemen voortbrengen. Geen enkele bloem is exact gelijk hoewel ze wel op elkaar lijken en aan dezelfde tak vastzitten. Op een bepaalde, specifieke tak van de Tao bevinden zich dus de bloemen van Lao Tse, Osho, Pranay en ook die van mij, de bloem van Salila. Wanneer ik dan ook de droom van Osho voortzet en de missie van Pranay steun dan eer ik de tak waar ik op tot bloei kom. Mijn eigen individuele bloei zorgt ervoor dat deze droom en deze missie wel een eigen kleur krijgen. Hierna zal ik dan ook een blog besteden aan mijn missie. :) Net zoals zij dat hebben gedaan en doen, maak ik daarbij gebruik van de natuurlijke karakteristieken van mijn eigen vorm, van mijn eigen natuurlijke gaven en talenten.
eenzelfde tak
Wanneer ik dus gebruik maak van de leer van Osho waarin hij over vele verschillende Meesters gesproken heeft dan houd ik door het delen van zijn woorden Osho & deze Meesters hier beschikbaar. Als ik vervolgens aan de hand van deze woorden hetgeen deel dat daardoor spontaan in mij is vrijgekomen, breng ik de achterliggende boodschap op mijn eigen individuele wijze. In mijn woorden wordt mijn eigen bloei zichtbaar. En dit geldt natuurlijk ook als ik gebruik maak van de leer van Pranay. Ik verspreid niet alleen zijn leer, deze krijgt door mij heen ook een eigen unieke kleur en expressie. De boodschap die in essentie één en dezelfde is, krijgt door mijn individuele vorm heen dus een eigen uiterlijk jasje. Dat maakt dat de boodschap die ik breng, hoewel deze in wezenlijkheid dus exact gelijk is aan die van Osho en die van Pranay, tegelijkertijd toch ook gewoon de mijne is: een boodschap, een uiting, van mijn eigen unieke bloem die tot bloei aan het komen is.
En dus:
Is het Osho?
Is het Pranay?
Het is Salila!
♥❀