Een vogeltje dat in eenheid zingt met het bestaan.
Een lied dat uit een stille vreugde is ontstaan.
Dolfijnen die uit het water springen.
Zonnestralen die alles met een helder licht omringen.
De liefdevolle stilte van het bestaan die in alles functioneert.
Een natuurlijke vorm van leven voor wie deze juist hanteert.
De Meester die de innerlijke stiltes demonstreert
en er spontaan anderen mee infecteert.
De liefdevolle stilte binnen laten komen,
de stiltes van de Meester zien stromen.
De innerlijke stiltes die langzaam op gaan bloeien
die in de hoogte en diepte beginnen te groeien.
In een toenemende harmonie met de innerlijke stiltes verkeren,
op natuurlijke wijze ruimte creëren
om in het hart te ontspannen tijdens mediteren;
het lieflijke en delicate hiervan spontaan demonstreren.
Met zachtheid en ontvankelijkheid dieper het hart in gaan,
een intense gelukzaligheid manifesteert spontaan.
Met geen pen te beschrijven, niet te communiceren,
enkel te ontdekken door in alleen zijn naar het hart te keren.
Rustig in het hart verkeren,
een speelsheid en een helder zicht creëren.
Vanuit een liefdevol responderen,
de wereld in keren.
Vol van de liefdevolle stilte participeren,
in delen, in ontvangen.
Een continue mediteren,
door de Goddelijke liefde bevangen.