Het zachtjes kabbelende water van het meer.
Kleurrijke bomen die een open plek omringen.
Op een kronkelend paadje landt een witte veer.
De stilte waarin verschillende vogeltjes zingen.
De liefdevolle energie van het bestaan gaat inviteren,
de Meester deze invitatie representeren.
Spontaan gaan mensen naar de plek keren
en rustig onder de bomen of op het zand verkeren.
De liefdevolle stilte van de Meester gaat communiceren
en op het samen zijn reageren.
Met behulp van verhalen responderen
en zo door spreken reflecteren.
De verhalen ontvankelijk absorberen,
het denken occuperen.
De liefdevolle stilte die ongemerkt naar binnen kan keren,
spontaan doet transformeren.
Liefdevolle energie die iedereen omringt,
de natuur op doet bloeien,
in een ieder op unieke wijze zingt,
het liefdevol zijn doet groeien.
De Meester die het bestaan eert
door een poort in woorden te creëren
waardoor de liefdevolle energie van het bestaan functioneert
en spontaan anderen kan illumineren.
De natuur die de Meester viert,
hem met een zee van bloemen siert.
De hemel die de Meester assisteert,
innig en warm met hem relateert.